45 οβίδες Β΄Π.Π. βρέθηκαν πριν 4 μέρες θαμμένες σε χωριό στην Κομοτηνή.. Και όμως καμία εκκένωση...
Στρατός, αστυνομία, πυροσβεστική, ΕΚΑΒ, αναστάτωση. Όλα στον Ίμερο. Γιατί; Για επιχείρηση...
απομάκρυνσης οβίδων! Στην αυλή της Σταυρούλας Γκοντοσίδου δεν βρέθηκαν τέσσερις, αλλά σαράντα-τέσσερις οβίδες, που χρονολογούνται περί τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. «Παραλίγο να γίνουμε ...Κορδελιό» αφηγείται μόνιμος κάτοικος του χωριού, χαριτολογώντας.
απομάκρυνσης οβίδων! Στην αυλή της Σταυρούλας Γκοντοσίδου δεν βρέθηκαν τέσσερις, αλλά σαράντα-τέσσερις οβίδες, που χρονολογούνται περί τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. «Παραλίγο να γίνουμε ...Κορδελιό» αφηγείται μόνιμος κάτοικος του χωριού, χαριτολογώντας.
Τέλος καλό όλα καλά, καθώς με τη σωστή δράση όλων των παραπάνω συντελεστών, οι οβίδες απομακρύνθηκαν, ο χώρος ελέγχθηκε, και οι κάτοικοι του Ιμέρου απέκτησαν μια ιστορία που θα αφηγούνται από γενιά σε γενιά!
«Τόσα χρόνια δεν ξέραμε τίποτα. Με τα πολλά χιόνια και τις βροχές φάνηκε ένα σίδερο. Εγώ αναρωτήθηκα τι είναι αυτό. Έψαξα λίγο και διαπίστωσα ότι δε μοιάζει με σίδερο αλλά ...με οβίδα», διηγείται η κυρία Σταυρούλα για το πως ανακαλύφθηκε το επικίνδυνο μυστικό μέσα στην αυλή της. Στη συνέχεια ειδοποίησε την αστυνομία. «Μετά το είπα στον γαμπρό μου και ειδοποίησε την αστυνομία. Η αστυνομία ήρθε γρήγορα το πρωί. Φαίνονταν τέσσερις αλλά τελικά σκάψε-σκάψε ήταν ...σαράντα-τέσσερις!». Τα βράδυ της Τρίτης ξεκίνησε η επιχείρηση από τον στρατό και ολοκληρώθηκε με επιτυχία τις πρώτες μεσημβρινές ώρες της Τετάρτης.
Τα ευρήματα έχουν ως εξής: 19 οβίδες βρέθηκαν την Τρίτη κι άλλες 25 την Τετάρτη, δηλαδή συνολικά 44. Αυτές αποκαλύφθηκαν λόγω του πυκνού χιονιά και των βροχών που ήταν έντονες στον Ίμερο το τελευταίο διάστημα. «Τόσα χρόνια τα τρακτέρ και τα καρούλια πατούσαν επάνω, μικρά παιδιά όλη την ώρα έπαιζαν, εγώ μεγάλωσα εδώ και δεν συνέβη τίποτα. Τώρα θα συνέβαινε;» συνεχίζει τη διήγηση της ιστορίας η κυρία Σταυρούλα, η οποία δεν φοβήθηκε, αλλά κοιμήθηκε μια χαρά στο σπίτι της, αφήνοντας την ομάδα πυροτεχνουργών του στρατού να κάνει τη δουλειά της. «Κοιμήθηκα στο σπίτι μου. Σιγά μη φοβηθώ τις οβίδες. Τόσα χρόνια τις είχαν στην αυλή μου!», αναφέρει χαριτολογώντας.
Οι συγκεκριμένες οβίδες χρονολογούνται από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ήταν συνήθης πρακτική των κατοίκων να τις κρύβουν από τους εχθρούς, θάβοντας τις βαθιά μέσα στη γη. Ως γνωστόν η περιοχή του Ιμέρου, τόσο κατά τα χρόνια της Βουλγαρικής Κατοχής όσο και στα επίσης δύσκολα χρόνια του Εμφυλίου που ακολούθησαν, ήταν τόπος διέλευσης ανταρτών, εξ’ ου και η εικασία ότι είναι θαμμένες από τότε στην αυλή.
Τελικά η επιχείρηση στέφθηκε από επιτυχία: βγαλμένη από ταινία χουλιγουντιανή, με τη Μονάδα Εκκαθάριση Ναρκοπεδίων Ξηράς πλήρως εξοπλισμένη, τον χώρο εκκενωμένο, και τους κατοίκους του χωριού να αναρωτιούνται ολονυχτίς τι συμβαίνει, πόσες είναι οβίδες, ποιος τις ανακάλυψε.
Οι πιο χωρατατζήδες δεν σταμάτησαν τα αστεία περί εξεύρεσης νέας κατοικίας, περί αποκλεισμού του Ιμέρου αλά Κορδελιό και για το ότι οι οβίδες ίσως τονώσουν ...τον τουρισμό καθώς ο κόσμος της Ροδόπης θα θυμηθεί και πάλι το μικρό χωριό στο νότιο άκρο του Νομού.
