Οι εξελίξεις στο Ιράν - Ισραήλ και η ψευτοεπίθεση του λαγού στη Δαμασκό

Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός Παρότι είχα αποφασίσει να αποσυρθώ από τον ενεργό μπλογκινκ, σήμερα έπρεπε να κάνω μια μικρή εξαίρεση. Οι πληροφορίες που έρχονται, καθώς η μίνι/ψευτοεπίθεση στη Δαμασκό επιβάλουν αυτή τη μικρή εξαίρεση. Χθες το απόγευμα (στις 8 για την ακρίβεια) σε ένα κλειστό φόρουμ που είμαι μέλος έγινε μια συζήτηση για επικείμενη επίθεση του Ισραήλ. Όπως ίσως γνωρίζεται μια ψευτοεπίθεση έγινε λίγες ώρες αργότερα, περίπου στα μεσάνυχτα. Πιο κάτω θα πούμε γιατί είναι ψευτοεπίθεση... Κάποια μέλη του φόρουμ εντόπισαν κινήσεις που δείχνουν μια γενικότερη ανησυχία των Ισραηλινών. Νωρίτερα είχαν δημοσιευθεί από ρωσικές κυρίως σελίδες πληροφορίες για μεταφορά αντιβαλλιστικών πυραύλων ιρανικής κατασκευής στη Συρία κατ΄εφαρμογή συμφωνίας μεταξύ Συρίας και Ιράν στις 30/8.

Αυτό που δεν έχει δημοσιευθεί είναι ότι η Συρία έχει ήδη παραλάβει αρκετό υλικό για να κάνει τη ζωή πολύ δύσκολη στο Ισραήλ. Έχει τεράστια σημασία να καταλάβουμε λίγο τι παίζει στην περιοχή. Όλοι οι αναλυτές συμφωνούν ότι σε κάποια φάση το επόμενο διάστημα (μπορεί και χρόνια) το Ισραήλ θα επιτεθεί στο Ιράν. Αυτό είναι το μοναδικό δεδομένο. Είναι χιλιάδες οι λόγοι που καθιστούν την επίθεση του Ισραήλ μονόδρομο και δεν θα αναφερθούν στο ποστ αυτό. Το Ιράν ανέκαθεν γνώριζε ότι όσο μεγαλώνει το οπλοστάσιο του, τόσο πλησιάζει και η μέρα που θα πρέπει να αμυνθεί. Αυτό που ευνοεί το Ιράν είναι η διαμόρφωση του εδάφους του, που επιτρέπει την κάλυψη / απόκρυψη, η εγχώρια παραγωγή του 70% των οπλικών του συστημάτων, η συμμετοχή του λαού στην υποστήριξη του Αγιετολάχ και φυσικά οι συμμαχίες που έχει με Ρωσία, Β. Κορέα και Κίνα. Επιπλέον όλα αυτά τα χρόνια με την εκμετάλλευση του πετρελαίου του έχει δημιουργήσει ένα απόθεμα αρκετών εκατοντάδων δις τα οποία ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να χρησιμοποιήσει για την άμεση προμήθεια οπλικών συστημάτων από τις παραπάνω χώρες. Το Ιράν τώρα μπροστά στον σίγουρο πόλεμο με το Ισραήλ έχει καταφέρει να δημιουργήσει εξαιρετικά ισχυρές συμμαχίες με τη Συρία, τους αυτονομιστές στο ορεινά του Ιράκ και φυσικά με τη σιιτική Χεζμπολάχ (Λίβανος) και τη σουνιτική Χαμάς (Παλαιστίνη). Παρότι οι δύο αυτές ομάδες βρίσκονται σε μεγάλη μεταξύ τους κόντρα τελευταία διακινούνται πληροφορίες ότι έχουν έρθει πολύ κοντά, φυσικά μετά από παρέμβαση του μπαμπά Ιράν και της μαμάς Σαουδικής Αραβίας (των βασικών χρηματοδοτών όλων των θρησκευτικών ομάδων της περιοχής).

Οι συμμαχίες αυτές έχουν έναν μόνο σκοπό. Στον πόλεμο ΙΣΡΑΗΛ - ΙΡΑΝ να αποτελέσουν ισχυρά καρκινώματα που θα αναγκάσουν μεγάλες δυνάμεις του Ισραήλ να βρίσκονται καθηλωμένες και να προστατεύουν τόσα τα Βόρεια και Β/Δ σύνορα, όσο και τους Παλαιστίνιους. Η αλήθεια είναι ότι το Ισραήλ πολύ θα ήθελε από τώρα να χτυπήσει το Ιράν και θα το έκανε ήδη από τον Απρίλιο που έχει ολοκληρώσει τις προετοιμασίες του, όμως όσοι ασχολείστε με την επικαιρότητα στην εγγύς και μέση ανατολή θα γνωρίζεται ότι στο ίδιο διάστημα στην Παλαιστίνη εκδηλώνονται καθημερινές μεγάλες ταραχές. Τυχαίο; Λίγο δύσκολο. Μετά την πληροφόρηση ότι η Συρία ήδη κατέχει αντιβαλλιστικά συστήματα το Ισραήλ πλέον έχει μόνον μια επιλογή. Καταρχήν να καταφέρει να εντοπίσει τις θέσεις των συστημάτων αυτών (να ξετρυπώσει το λαγό) και δεύτερον να κλείσει τις οδούς προμηθειών. Σε αυτό το ξετρύπωμα οφείλονται και οι χθεσινές μίνι επιθέσεις. Η Συρία φυσικά δεν κατέβασε αμάσητη αυτή τη μικρή επίθεση και δεν ενεργοποίησε το βαρύ της "πυροβολικό" και κάπου εκεί είναι που το Ισραήλ έχει σκυλιάσει. Αυτό ήταν το πρώτο από τα αυγά που εκκολαύθηκαν για φέτος. Αυτά τα λίγα για σήμερα, το θέμα θα έχει πολλές και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες συνέχειες.