Η Ευρώπη διαλύεται : Τα άκρα οδηγούν σε εθνικούς περιορισμούς και αλλαγές προτεραιοτήτων
Μπορεί ο τίτλος του άρθρου να φανεί σε κάποιους υπερβολικός όμως πως αλλιώς μπορεί να μεταφράσει κάποιος την άρνηση χωρών να λάβουν μια κοινή απόφαση από τη στιγμή μάλιστα που κοινά τα έκαναν θάλασσα στη διαχείριση της κρίσης αλλά και στη στάση τους για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός
Η απόλυτη αποτυχία της Ευρώπης ακούει στο όνομα "κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας". Καταφανώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποδείχθηκαν λίγοι και απόλυτα προβλέψιμοι. Γιατί πως αλλιώς να εξηγήσουν στον ευρωπαίο πολίτη ότι η Ρωσία όχι μόνον δεν έχασε αλλά βγάζει καθημερινά δισεκατομμύρια την ώρα που οι Ευρωπαίοι πολίτες οδηγούνται στην πλήρη κατάρρευση, στην φτωχοποίηση και εν τέλη στην κατάρρευση του δυτικού τρόπου ζωής στο όνομα της "σωστής πλευράς της ιστορίας...".
Η Ρωσία δεν κατάλαβε τίποτα από τις κυρώσεις. Όσα εκατομμύρια βαρέλια εξήγαγε καθημερινά, τόσα εξάγει και σήμερα, με τη διαφορά ότι το πουλάει μέχρι και σε διπλάσια τιμή. Τα ίδια και χειρότερα (5πλάσια τιμή) στο φυσικό αέριο. Τα ίδια και χειρότερα στα σιτηρά, τον χαρτοπολτό και σε δεκάδες ακόμα προϊόντα.
Στον οικονομικό πόλεμο Ευρώπης - Ρωσία το σκόρ είναι 0-10 και ακόμα δεν έχει τελειώσει καν το πρώτο ημίχρονο.
Η ήττα όμως που έρχεται είναι δεκάκις χειρότερη από την οικονομική. Η ήττα της Ευρώπης οδηγεί μαθηματικά στην ΔΙΑΛΥΣΗ της. Τα πρώτα σημάδια είναι εδώ και κάνουν κρα από μακριά. Αδυναμία των ηγετών να βρουν μια κοινή γραμμή. Αδυναμία να οπισθοχωρήσουν στο αφήγημα της πράσινης ανάπτυξης και των πράσινων αλόγων που ίπτανται. Ο καθένας κλείνεται στο καβούκι του στο όνομα της πολιτικής κατάρρευσης και της εσωτερικής πόλωσης ενόψει και των πολιτικών εξελίξεων που έχουν μπροστά τους προγραμματισμένες ή έκτακτες εκλογικές αναμετρήσεις.
Όμως το κλείσιμο στο καβούκι οδηγεί μαθηματικά στα άκρα.
Μπορεί ο Μακράν να πέρασε με επιτυχία τον πρώτο από τους δύο σκοπέλους, όμως τον δεύτερο τον έχασε και στην παραμικρή στραβοτιμονιά το γνωρίζει καλά ότι θα αποτελέσει παρελθόν. Οπότε άρχισε και αυτός να υποχωρεί, μόνον που τα μισά του εργοστάσια ρεύματος βγήκαν εκτός λειτουργίας γιατί κατά έναν περίεργο τρόπο μέσα σε αυτήν την κρίση η θεία δίκη ή η τύχη φαίνεται να εκδικείται τους δυτικούς. Ο ξηρασία και η δραματική μείωση της στάθμης των ποταμών στερεί το κρύο νεράκι που είναι τόσο απαραίτητο για την λειτουργία των πυρηνικών σταθμών.
Η Γερμανία πλέον δεύτερες και τρίτες σκέψεις για την επιβολή του ευρωπαϊκού εμπάργκο - απαγόρευση εισαγωγών ρωσικού πετρελαίου τον προσεχή Δεκέμβριο. Οι ειδικοί πλέον αυτά που εμείς κατηγορηθήκαμε μήνες πριν ότι αποτελούν σενάρια συνωμοσιολογίας τα έχουν σε μόνιμη χρήση στην επιχειρηματολογία τους. Η απαγόρευση θα φέρει αυξήσεις μέχρι και 70% στις τιμες του πετρελαίου και τότε οι κοινωνικές ανισότητες, η εκρηκτική αύξηση των τιμών των προϊόντων θα φέρει την κοινωνική κατακραυγή και αμέσως μετά τις κοινωνικές εντάσεις.
Και η Ευρώπη όλα μπορεί να τα αντέξει, μόνον όμως υπό καθεστώς κοινωνικής ησυχίας. Μόνον που τώρα που τα άκρα τονώνονται αυτή η συνθήκη σύντομα θα αποτελεί παρελθόν. Και τότε θα αρχίσει αντίστροφα η μέτρηση για την ίδια την ύπαρξη της Ευρώπης.
