Από τα Ίμια στον Πόλεμο των Drone
Από τα Ίμια στον Πόλεμο των Drone
Γράφει ο Ζαχαρίας Μυτιληνιός
Πέρασαν 25 ολόκληρα χρόνια από τη μέρα που η κυβέρνηση του ακατανόμαστου κατάφερε να χάσει μια κερδισμένη από τα αποδυτήρια μάχη και σήμερα να θρηνούμε 3 παλικάρια.
Αυτά τα 25 χρόνια η Τουρκία τα χρησιμοποίησε προς όφελος της και δεν άφησε ούτε μια μέρα να πάει χαμένη, έτσι ώστε να μην επαναλάβει "τα λάθη" των Ιμίων, τότε δλδ που ήξερε ότι είχε χαμένο το παιχνίδι και η ήττα ήταν το μόνο σίγουρο αποτέλεσμα.
Μετά το 2001 που άλλαξε ο Πρόεδρος και ανέλαβε ο Ερντογάν, γνωστός για την τάση του στις νέες τεχνολογίες, ειδικά όταν αυτές έχουν να κάνουν με στρατιωτικούς εξοπλισμούς, η Τουρκία έκανε άλματα, σε σημείο που ουκ ολίγοι στρατιωτικοί αναλυτές αν και δεν το παραδέχονται ευθέως όλοι μπορούμε να καταλάβουμε από τα άρθρα τους ότι αν μη τι άλλο βγάζουν το καπέλο στον Τούρκο πρόεδρο για να μην πω ότι τον θαυμάζουν κιόλας.
Ήταν το 2004 όταν ο Ερντογάν αποφάσισε μετά την αποτυχημένη προσπάθεια του να αγοράσει UCAV (οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη) ότι πρέπει να φτιάξει δικά του. Μέσα σε 11 χρόνια κατάφερε κάνοντας και τις δέουσες αντιγραφές και με τη χρήση τεχνολογίας από Καναδά και Ηνωμένο Βασίλειο να δημιουργήσει το πρώτο επιτυχημένο ucan, το ΤΒ2 Baytaktar.
Από εκείνη την ημέρα του 2015 της πρώτης επιτυχημένης βολής του ΤΒ2 η Τουρκία όχι μόνον έφτιαξε εκατοντάδες ΤΒ2 αλλά άλλαξε και ολόκληρη την φιλοσοφία μάχης.
Σήμερα η Τουρκία φιγουράρει στην πρώτη θέση παγκοσμίως ανά κάτοικο στους χειριστές drones με 286.605 πιστοποιημένους χειριστές, εκ των οποίων χιλιάδες με εμπειρία μάχης και εξολόθρευσης στόχων.
Σήμερα η Τουρκία εκτός των ΤΒ2 είναι από τις λίγες χώρες που διαθέτουν drone αυτοκτονίας (Kamikaze Drone Alpagu και Kargu) δλδ αυτά που λειτουργούν σε ρόλο καμικάζι, διαθέτοντας πάνω από 500 τέτοιου τύπου τετρακόπτερα. Έστω υπόψη ότι όλοι οι ειδικοί σήμερα συμφωνούν πως αν μέχρι τώρα το πρόβλημα μας ήταν οι αυτοσχέδιες βόμβες (που κρύβονται ακόμα και σε κονσερβοκούτια) από εδώ και πέρα το μέγιστο πρόβλημα είναι τα καμικάζι ντρόουνς.΄Είναι αθόρυβα, δεν τα πιάνουν τα ραντάρ, έχουν πολύ μεγάλη εμβέλεια χειρισμού και σημαντικό δραστικό βελινεκές/ακτίνα δράσης.
Το 2020 ήταν η χρονιά της ανάδειξης του προβλήματος που μπορεί να μας δημιουργήσουν σαν αντίπαλο χώρα τα τουρκικά drones και ucavs.
Υπενθυμίζω για όσους δεν το γνωρίζουν ότι η Τουρκία το 2020 κατάφερε και γύρισε τρια μέτωπα υπερ της ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ λόγω των ΤΒ2.
α)Τον Φεβρουάριο την μάχη του Ιντλίπ στη Συρία, όπου τα ΤΒ2 μέσα σε 4 ημέρες σκότωσαν 2557 Σύριοι μαχητές, έθεσαν εκτός μάχης 5 βασικά αντιαεροπορικά συστήματα, καθήλωσαν 10 ιπτάμενα μέσα (αεροπλάνα και ελικόπτερα) και κατέστρεψαν 155 άρματα μάχης.
β)Τον Ιούνιο καθυστέρησαν την προέλαση του στρατηγού Χαφτάρ στη Λιβύη και εν τέλει οδήγησαν σε τακτική υποχώρηση και ουσιαστικά συνθηκολόγηση και εξασφάλισαν την παραμονή της παράνομης κυβέρνησης της Τρίπολης.
γ)Τον Σεπτέμβριο στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ εξευτέλισαν τα ρωσικά αμυντικά συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας και από εκεί που οι Αρμένιοι είχαν κερδισμένες τις μάχες βρέθηκαν σε μόλις τέσσερις εβδομάδες βαριά ηττημένοι και οδηγήθηκαν σε μια ντροπιαστική συνθηκολόγηση.
Όλα αυτά για να καταλήξουμε σε ένα βασικό συμπέρασμα. Ο πόλεμος αλλάζει και αλλάζει κάθε μέρα.
Πολύ καλά τα ραφάλ και οι φρεγάτες όμως σήμερα πιο πολύ από ποτέ οι λύσεις drone sield είναι πιο κρίσιμες από ποτέ. Ειδικά τα καμικάζι drone είναι εξαιρετικά επικίνδυνα, πολύ δύσκολα ανιχνεύσιμα και φονικά και πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα, αλλιώς ολόκληρες μονάδες στα ανατολικά κινδυνεύουν και μαζί και το βασικό μέτωπο άμυνας της χώρας.
Δεν είναι μια θεωρία συνωμοσίας, είναι μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ και όσοι την αμφισβητούν ας ρωτήσουν τον Άσααντ, τον Χαφτάρ και τον Πασινιάν για να τους πουν πως έχουν τα γράμματα. Αυτοί ξέρουν τι σημαίνει ήττα από drone και ντροπιαστική μπορεί να είναι.
H εποχή των μαχών με σουπερ κομάντο των αναβολικών με τους καλοσχηματισμένους μυς βρίσκεται στη δύση της.
Πλέον τις μάχες θα τις δίνουν 16χρόνοι χειριστές κάπου σε κάποια τρύπα πολλά μέτρα κάτω από τη γη που θα χειρίζονται τηλεκατευθυνόμενα οπλικά συστήματα πολλών εκατομμυρίων και θα είναι άνιοωθοι (έχει φροντίσει τα παγκόσμιο gaming system να τους εκπαιδεύσει από μωρά...).
Κλείνοντας τούτο το μεγάλο ποστ θέλω να σας πω πιο είναι το χειρότερο πράγμα με τα μη επανδρωμένα... Αφαιρούν το σημαντικότερο δικαίωμα σε έναν πόλεμο. Της παράδοσης. Μπορεί κάποιοι να θεωρούν την παράδοση των μαχητών πράξη προδοσίας, όμως είναι πολλές οι στιγμές που η ιστορία μας έχει διδάξει πως η μη παράδοση αποτελεί δολοφονία ή και αυτοκτονία. Μέσα στα παιχνίδια πολέμου η υποχώρηση και η παράδοση αποτελούν εκτός από μέρος αυτού και βασικά στρατηγικά συστατικά στοιχεία (μην ξεχνάμε ότι πάντοτε υπήρχε η επιτηδευμένη παράδοση προκειμένου να διεισδύσει κάποιος στον εχθρό και να το προκαλέσει εκ των έσω φθορές).
