ΠΟΛΕΜΙΚΟΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗΣ

 Η πολιτική και η γεωπολιτική είναι μια ρόδα που συνεχώς γυρίζει.  Το αν η ρόδα θα φτάσει στον τελικό της προορισμό θα πρέπει να έχει έναν εξαιρετικό χειριστή, αλλά και ανθρώπους που θα έχουν στρώσει το δρόμο με καινούρια άσφαλτο και όχι ανθρώπους που συνεχώς ανοίγουν καινούργιες λακκούβες.  Τα κράτη είναι σαν τις ρόδες, όλα έχουν έναν σκοπό αλλά δεν φτάνει αυτό, όσο ευγενείς και αν είναι ο σκοπός, όσο και αν οι τεχνίτες έχουν φτιάξει μια άσφαλτο γυαλί. Χρειάζεται και ο καλός χειριστής που να ξέρει να την ζυγίζει, να την κουμαντάρει και να ξέρει που βρίσκεται, να έχει χαρτογραφήσει τις κακοτοπιές και κυρίως να ξέρει που πηγαίνει.  Η χώρα μας τώρα δεν ξεκίνησε χθες το μοναπάτι της, όμως σίγουρα τελευταία αναγκάζεται να ψάξει τον προορισμό της. Για δεκαετίες - αν όχι εκατονταετίες - όλοι μας ΣΚΑΒΑΜΕ ΛΑΚΟΥΣ στο μονοπάτι αυτό. Τώρα όμως οφείλουμε να πέσουμε με τα μούτρα και να στρώσουμε την άσφαλτο, αν δεν θέλουμε να μπουν άλλες  ρόδες στον όμορφο  δρόμο μας....

 Διαβάζω τους περισσότερους αναλυτές της χώρας μετά το κατ΄εμέ φιάσκο σχεδόν του συνόλου των προτάσεων (οι Γάλλοι έχουν μάπα καρπούζι στην ενδιάμεση λύση, οι Ολλανδοί αποσύρουν την άμεση παράδοση των 2 κορβετών ενώ τα 4 πλοία 2 ολλανδικά και 2 βελγικά γίνονται δεύτερες και τρίτες σκέψεις, οι Αμερικάνοι δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω από αυτά που υπόσχονται - και όχι δίνουν - και εν τέλει οι μοναδικοί σοβαροί έμειναν οι Ισπανοί και οι Βρετανοί με τους πρώτους όμως να έχουν ένα εξαιρετικό πλοίο αλλά ολίγον ακριβό για την τσέπη μας.  Τι έγινε όμως μέσα σε μόλις 2 εβδομάδες που οδήγησαν σοβαρές χώρες να κάνουν πίσω ουσιαστικά χάνοντας 5 δις από τα ταμεία τους;;  Υπάρχουν δύο γεγονότα και μια υποψία. Την υποψία που την μεταδίδουν πολλοί Έλληνες αναλυτές είναι ότι η Αμερική θα επιχειρήσει να γυρίσει την κατάσταση στην Τουρκία, προφανώς ανατρέποντας τον Ερντογάν, συνεπώς στην περίπτωση αυτή όλες οι χώρες που μας έδωσαν προσφορά θέλουν να πάρουν μερίδιο από την Τουρκία κ...