Φάκελος Ελληνικά Πανεπιστήμια - Μύθοι και αλήθειες που θα πονέσουν πολύ!

Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός 

Γνωρίζω ότι με αυτό μου το άρθρο θα πονέσω πολύ κάποιους. Όμως έχω σκοπό να πω ακριβώς αυτό που αισθάνομαι, αυτό που έζησα, συνεχίζω να ζω και ελπίζω ότι όσο ζω θα είμαι εκεί, σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα.  

Χωρίς φόβο και με πολύ πάθος ξεκινάμε. 

Τι είναι τα Ελληνικά Πανεπιστήμια;

Μέχρι την ημέρα που ανακάλυψαν την πατέντα των προφορικών εξετάσεων (αρχικά δικαίως για τους δυσλεκτικούς μαθητές, στη συνέχεια για όποιον έχει "μπαρμπα στην Κορώνη") ήταν και συνεχίζει να είναι ο πιο αδιάβλητος τρόπος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (παρά τον "μπάρμπα").

Τα πανεπιστήμια στη χώρα μας χρησιμοποιήθηκαν από το 1981 μέχρι και σήμερα ως τρόπος χειραγώγησης της ψήφου των απελπισμένων γονέων που νομίζουν ότι εάν ο γιός τους πάρει πτυχίο ζαμπονοτυροκοπτικής θα βρει πιο εύκολα εργασία, ενώ την ίδια ώρα πληρώνει τον Αλβανικής καταγωγής εργάτη 50 ευρώ για μισή ώρα μερεμέτι. 

Είναι η πασίγνωστη ελληνική ανοησία που έχει χωρίσει την εργασία ανάλογα με τη δυσκολία της, με αποτέλεσμα σήμερα όλοι οι αλλοδαποί της δεκαετίας του 90 να ζουν σκάλες καλύτερα από την συντριπτική πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων των 1000 ευρώ που πλέον δεν τους φτάνουν ούτε για το ενοίκιο. 

. 

 Υπάρχει ανομία στα Ελληνικά Πανεπιστήμια; 

Μέχρι σήμερα ΚΑΜΙΑ κυβέρνηση δεν μπόρεσε να αποδείξει με απτά στοιχεία ΄ότι το ποσοστό της εγκληματικότητας στα ελληνικά πανεπιστήμια είναι μεγαλύτερο, αλλά ούτε καν ίδιο με αυτό με αυτό που υπάρχει στο χώρο - τοπική κοινωνία στον οποίο βρίσκονται. Η ταμπέλα που έχει μπει στο ΕΜΠ (την ώρα μάλιστα που εκεί στεγάζεται μόνον η πρυτανεία και όχι οι αίθουσες, που βρίσκονται στο campus στου Ζωγράφου...) και το ΟΠΑ (πρώην ΑΣΟΕΕ) αφορούν σε στοιχεία που εάν κάποιος τα συγκρίνει με την περιοχή που βρίσκονται με το ζόρι φτάνουν σε διψήφιο αριθμό ποσοστού. Όντως σε ορισμένα πανεπιστήμια της χώρας (για την ακρίβεια σε λιγότερο από το 1% των συνολικών τμημάτων) παρατηρούνται παραβατικές συμπεριφορές που όμως σχετίζονται με την υπάρχουσα εγκληματικότητα της περιοχής στην οποία βρίσκονται και δεν αποτελούν ξεχωριστές πηγές εγκληματικότητας, αλλά λογική συνέχεια της ανομίας της ευρύτερης περιοχής. 

Τι συμβαίνει με τα πολιτικά κόμματα στα Πανεπιστήμια; 

Σήμερα δεν υπάρχει πολιτικό κόμμα εξουσίας ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ να μην έχει ομάδα Νεολαίας σε πανεπιστήμιο. Από την κομουνιστική Β. Κορέα, μέχρι τις "προοδευτικές" Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και την θρηνούσα Μ. Βρετανία το ίδιο παιχνίδι παίζεται παντού. Αλλού το βαπτίζουν "νεολαίες", αλλού "λέσχες", αλλού "αδελφότητες". Όμως είναι το ίδιο πράγμα ΠΑΝΤΟΥ. Το ότι έχουν ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ χώρους για τις δραστηριότητες αυτές, πάντα εντός του Campus, εδώ φταίει η Ελληνική πολιτεία που δεν έχει δημιουργήσει τους κατάλληλους χώρους που άλλωστε προσφέρονται και για την εκτόνωση των νέων, με αποτέλεσμα αυτή η αηδία με τις αφίσες και τις νεολαίες να πουλάνε κομματιλίκι  να γίνεται έξω από τις αίθουσες διδασκαλίας. 

Γιατί τα ελληνικά Πανεπιστήμια βρίσκονται στον πάτο της διεθνούς κατάταξης; 

Η πιο ωραία ερώτηση γιατί ελάχιστοι γνωρίζουν την πραγματική απάντηση. Πράγματι τα Ελληνικά πανεπιστήμια βρίσκονται μεταξύ των θέσεων 301 και 999, με μέσο όρο το 605. Όμως αυτό δεν είναι ο πάτος, αφήστε που η κατάταξη δεν είναι αυτό που νομίζετε. Καταρχήν ο πάτος για να το λήξουμε αυτό το θέμα είναι το 2520, οπότε η χώρα μας βρίσκεται μέσα στο 25% των καλύτερων πανεπιστημίων του κόσμου. Τώρα τι θέλουν πουλήσουν οι πολιτικοί και οι παπαγάλοι δημοσιογράφοι εμένα αυτό δεν με αφορά, γιατί οι αριθμοί ΔΕΝ ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ ΠΟΤΕ. 

Το πιο σημαντικό όμως στην ερώτηση, που η απάντηση κρύβει ωμή αλήθεια και πολιτική βρωμιά είναι στο τι σημαίνει και πως μετράει η κατάταξη. Για την κατάταξη την πασίγνωστης λίστας της Σαγκάης λαμβάνεται υπόψη η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ και κυρίως οι ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ και όχι εάν το κάθε πολιτικό κόμμα έχει πάγκο έξω από το αμφιθέατρο. Η χώρα μας μέχρι πριν λίγα χρόνια είχε πανεπιστήμια στην πρώτη 100άδα και εδώ και δύο δεκαετίες βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Γιατί; 

Γιατί πολύ απλά το ελληνικό πανεπιστήμιο και κυρίως το κονκλάβιο / καμόρα που τα διοικεί δεν βάζουν καθηγητές ανθρώπους με προσόντα, αλλά τον γιό και την κόρη τους, με φωτογραφικές κάθε φορά διαγωνιστικές διαδικασίες (του τύπου θέλω σεμινάριο στα αισθήματα που προκαλεί ένα καρφί στον τοίχο) που κανείς πραγματικός επιστήμονας δεν πρόκειται ποτέ να κάτσει να ασχοληθεί. Αποτέλεσμα γίνονται καθηγητές κάτι βλήματα (για να μην πω πυροτεχνήματα) που δεν έχουν ιδέα από διδασκαλία και ακόμα χειρότερα δεν έχουν ιδέα του τι ακριβώς διδάσκουν. Μην απορείτε, ανοίξτε την τηλεόραση και θα τους δείτε πρώτη μούρη. 

Αυτοί λοιπόν οι τηλεμαϊντανοί ποια επιστημονική έρευνα να κάνουν και με ποια δημοσίευση να ασχοληθούν αφού  έχουν τις πετσωμένες λίστες για να πληρώνονται ή τον πρύτανη μπαμπά τους που τους έβαλε στη θέση που είναι να βγάζουν δύο χιλιάρικα το μήνα ακούραστα, χωρίς πολλές φορές να πατάνε το πόδι τους, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον πακτωλό χρημάτων (εξαψήφια) από τις "έρευνες για το πως κατουράει το μυρμήγκι". 

Σήμερα μερικοί από τους κορυφαίους επιστήμονες που βρήκαν από τα ελληνικά πανεπιστήμια, εκδιώχθηκαν ή εξαναγκάστηκαν σε μετανάστευση και μεγαλούργησαν. Είναι οι κορυφαίοι στο είδος τους. Διδάσκουν τους φοιτητές των καλύτερων πανεπιστημίων και ναι είναι απόφοιτοι του "ελληνικού χάους". 

Ωραία μας τα είπες Μυτιληνιέ και εσύ τι προτείνεις; 

Εγώ καλοί αναγνώστες προτείνω καταρχήν τον ανταγωνισμό. Δεν υπάρχει τίποτα πιο υγιές από την ανταγωνισμό και την αξία που προσφέρει στο πτυχίο του κάθε αποφοίτου. Δεν έγινε το Χάρβαρντ το καλύτερο πανεπιστήμιο του κόσμου γιατί έχει τα παιδιά των πιο πλούσιων, αλλά γιατί αυτοί πληρώνουν τις σπουδές αυτών που πραγματικά αξίζουν (προγράμματα υποτροφιών) με αποτέλεσμα όχι μία, όχι δέκα αλλά εκατοντάδες έρευνες να ανεβαίνουν από τα πανεπιστήμια αυτά ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ. 

Γιατί το Πανεπιστήμιο δεν έχει σκοπό να παραδώσει στείρα γνώση, αλλά να παράξει ΕΠΙΣΤΗΜΗ. Στείρα γνώση μπορεί να έχει και μη απόφοιτος πανεπιστημίου, αρκεί να διαβάσει τα βιβλία. Απλό πράγμα είναι. Όμως το πανεπιστήμιο σου δίνει τα εργαλεία και τα εφόδια την γνώση να την πας χιλιάδες βήματα πιο κάτω. 

O ανταγωνισμός μπορεί να βγει και να είναι υγιής μόνον όταν ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια. Γιατί μόνον τότε οι καθηγητές θα είναι αυτοί που αξίζουν και όχι αυτοί που τους έβαλε ο μπαμπάς τους. Γιατί και ο μπαμπάς τους θα θέλει να δει το πανεπιστήμιο του στην κορυφή και η κορυφή πρέπει να συνδέεται και με τα προγράμματα επιδοτήσεων και εν γένει χρηματοδότησης. Ώστε στο τέλος να προσελκύονται οι καλύτεροι των καλύτερων και όχι αυτοί που έτυχε να περάσουν απλά 4 μαθήματα. 

Και πως μπορεί να αλλάξει η κατάσταση; 

Σίγουρα όχι με την αστυνομία. Η αστυνομία δεν έλυσε το πρόβλημα τα επτά χρόνια της χούντας των συνταγματαρχών στα πανεπιστήμια θα τα λύσει σήμερα που δεν ασχολείται με άλλα και άλλα; Έλεος για να το πιστεύει αυτό κάποιο πρέπει ή να είναι τόσο πολιτικά τυφλός ή ατελείωτα χαζός. 

Η κατάσταση μπορεί να αλλάξει μόνον εσωτερικά με σαφείς εύκολες αλλαγές. Ξεκινάμε από το βασικό. Καθηγητές. Λύστε τα γάγγραινα με τον κάθε ανίδεο που γίνεται καθηγητής επειδή είχε το "μπάρμπα" που είπαμε και το πρώτο βήμα θα έχει γίνει. Οι καθηγητές πρέπει να εμπνέουν τους φοιτητές. Γιατί ποτέ δεν έγινε χάος όταν δίδασκε ο Λιαντίνης και για να βρούμε θέση στο διδακτήριο στηνόμασταν δύο ώρες πριν... ; Γιατί όταν διδάσκει ο Μάζης δεν πέφτει καρφίτσα; Γιατί μπαίνει ο Αθανασόπουλος μέσα στην αίθουσα τεντώνουν τα αυτιά σαν τον τάντορ  μη τυχόν χάσουν τίποτα; 

 Αφού τελειώσετε το θέμα με τους καθηγητές μετά πάμε στο πρόγραμμα μαθημάτων. Ξέρετε ότι οι φοιτητές διδάσκονται τεχνολογίες και επιστημονικά θέματα που έχουν καταρριφθεί όχι σήμερα αλλά και δεκαετίες πριν; Πως να εμπνεύσετε τον φοιτητή πληροφορικής όταν τον διδάσκεται γλώσσες προγραμματισμού που σήμερα δεν θα του προσφέρουν απολύτως τίποτα; Τι διδάσκεται στον φοιτητή της φιλοσοφίας όταν βρισκόμαστε στο τέλος του ρομαντισμού και ο μεταμοντερνισμός έχει ανατρέψει κάθε προηγούμενο; Τι να πεις στο φοιτητή της γεωπονικής ή της ιατρικής που τα μαθήματα γενετικής είναι υποτυπώδη;  Πως είναι δυνατόν να μην υπάρχει Πανεπιστήμιο Γενετικής στην Ελλάδα (αυτό που υπάρχει στην Αλεξανδρούπολη είναι Τμήμα Γενετικής και μοριακής Βιολογίας), όταν σήμερα παγκοσμίως η εξατομικευμένη ιατρική (αλλά και η γεωπονία και η κτηνιατρική) προϋποθέτει την ανάλυση του DNA για την χορήγηση εξατομικευμένων φαρμάκων. Ακόμα και η στην αρχαιολογία στα πανεπιστήμια του εξωτερικού διδάσκονται γενετική. Γιατί ξεκλειδώνει αποδεδειγμένα το παρελθόν. Στην Ελλάδα το συζητάμε για μετά τα μνημόνια προς το τέλος του αιώνα... 

Τελειώσαμε και με τα μαθήματα; Πάμε τώρα στο πιο εύκολα. 

ΧΩΡΟΙ, ΧΩΡΟΙ, ΧΩΡΟΙ. Δεν μπορείς να έχεις πανεπιστήμια μέσα σε νεοκλασσικά κτίρια που φτιάχτηκαν για 200 φοιτητές την εποχή του Όθωνα και σήμερα να στεγάζουν 2000... Νέα σύγχρονα campus με σωστή αρχιτεκτονική, εσωτερικό δημόσιο δίκτυο συγκοινωνιών, εστιατόρια, χώρους άθλησης, χώρους για τα κόμματα (ναι αυτό που λένε στο εξωτερικό λέσχες ή αδελφότητες), χώρους καφετεριών, εστίες. Όχι πεταμένα κτήρια από εδώ και από εκεί όπως γίνεται στην Πανεπιστημιούπολη στου Ζωγράφου. Φτιάξτε νέες εγκαταστάσεις, φιλικές με το περιβάλλον και όχι τσιμεντένια εκτρώματα, που θέλετε κατά τα άλλα να τα προσέχουν κιόλας. 

Λύσαμε και τους χώρους; Πάμε στο τελευταίο, το χρήμα. 

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ χωρίς χρηματοδότηση ΓΙΟΚ. Κοιτάξτε την ιατρική σχολή. Επειδή εκεί παίζουν μπάλα κατηγορίας τσάμπιονς λιγκ πέφτουν και οι χρηματοδοτήσεις. Δείτε τι λεφτά πήραν οι "λαοφιλείς" καθηγητές της τελευταίας δεκαετίας και θα καταλάβετε.  Το χρήμα όμως δεν συνδέετε μόνον με το δημόσιο αλλά και με τον ιδιωτικό τομέα. Για να πληρώσει ο ιδιωτικός τομέας δεν είναι δυνατόν την σήμερα ημέρα να υπάρχουν σχολές που δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα στον επαγγελματικό στίβο και την κοινωνία. 

Οπότε γυρίζουν πάλι στον κύκλο. Όλα στα πανεπιστήμια είναι ένας κύκλος.

ΧΡΗΜΑ - ΚΤΙΡΙΑ - ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ - ΒΙΒΛΙΑ - ΓΝΩΣΗ - ΦΟΙΤΗΤΗΣ - ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ - ΧΡΗΜΑ 

Όταν αντιληφθούν ότι αυτός ο κύκλος ορίζει τα πάντα, τότε όλα θα αλλάξουν. Όχι μονομιάς, αλλά θα αλλάξουν άρδην. 

Ο μέχρι να πεθάνει ορκισμένος φίλος του ελληνικού πανεπιστημίου Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός.